Geleceğin geçmişte bıraktığı
Zaman ile hep ileriye gideriz,
dünümüz hep geride kalır. Zaman ilerlerken hedef hep yarındır. Zaman
dediğimizde bugündür. Dün bitti, yarın daha gelmedi.
Dünler çoğaldıkça, her dünde
biraz daha biriktirerek bugüne taşıdığımız şeyler vardır. Toplum olarak,
insanlık olarak, herkes için olmasa da bireysel olarak. Toplum ve insanlık
olarak taşıdıklarımızdan bir tanesi teknolojidir. Bunu her geçen gün daha da
gelişmesinden anlayabiliriz. Bir zamanlar telgrafa hayretle bakıyordu insanlar,
şimdi ise akıllı telefonlar normal geliyor. Yeni neslin bugünü bizim
dünümüzden biriktirip geldiklerimizle başlıyor. Belki zaman gelecek “bizim
ışınlanmamız neden iki saniye daha uzun sürüyor” diye kızacaklar.
Evet, gün geçtikçe bazı şeyler
gelişiyor fakat bu gelişen şeyler için bizden eksilen şeylerde var. En bariz
örneklerinden biridir toplumda yalnızlaşma. Dünya nüfusu arttı artmasına ama
insanlar artık küçük gruplar halinde yaşıyor, bireysel veya çekirdek aile
şeklinde.
Geçmişteki bazı şeylerimizi
günümüze taşıyıp, yarınımıza götüremiyoruz. Çünkü yer yok. Taşıyabileceğimiz
bir sınır var. Bazı şeyleri götürürken bazı şeyleri bırakmak zorunda kalıyoruz.
Yazının düzenlenmeden önceki hali orjinali
Yazının düzenlenmeden önceki hali orjinali
0 yorum:
Yorum Gönder
yazı hakkında ne düşünüyorsun, paylaş bizimle.